ELKARRI ZIRIKA

Hamabostean behin ikusten du argia Goierritarra aldizkariak. Tarteka bertan idaztea egokitzen zaigu Ekaitzi eta bioi, gai bat aukeratu eta gai horri tiraka aritzen gara. Hauxe azkeneko aleari egin diogun ekarpena; sormena, politika, ingurumena...:

Aupa Irati!

Lurre ez ezik, lurtarrak e ikeauta gailtzen aspaldin. Hilaete zaamanau lurrei lur ematen, hilaete bizihusten, gorpu, hiltzeko denborik bae. Japonen lurreatzea eabaki ziñan itsasok, gueganaño hurreatzea ikarak. Hitzen morfologi ta semantikek e nekez eusten zieten etenbaeko moimendu sismikoi, natur indarren uneoroko zimikoi ta bokalak jun-etorrin zailtzen kontsonante arteko amildegitan, eskolak eskala ta eskalak eskela bihurtzeaino. Bai, Richter-enean be, elkartasunen eskalan ondutako azken aurrek ikasgelatako paetatan zintzilikauta ein nahi izan zienau guk lurrek lurpeautako anai-arrebai omen.

Sorminetan gailtzen, bai, hamasei-hamazazpi urteko ikaslekin; goizero berrik munduatzen dien zerupe hontan mundue berrittu nahien, ta Miayagi, Iwate ta Fukushima zeharkau ondoenen, Lazkao, Ordizi, Zizur ta Burlatan barna luzau nahi izan diñau bidaia literarioa ikasgelan landue ikasgelako lau paetatatik kanpoa eta, ta adinkide ditteun neska-mutikokin konpartitzea aberasbide deula sinestuta, akordeoi, zeharkako txirula ta biolontxelon konpañin, guk ondutako ipui, olerki, elkarrizketa ta melodik ezautaraztea helburu. Biden, ertzak leundu ta mundue 360ºko angelun boroiltzen ikasi diñau, gorputz bereko atal izaten, alkarrengana arrimatzen, herrimatzen.

Bai, maiatzan hoitabiere ai den arrimatzen, baño usteñat guri gehixeo kostauko zaiula herrimatzen. Bat gatozenen ezin batea jun ta batea jun nahi deunen ezin bat etorri, nola deitzen zaion horri? Garai, amets, bide ta aukera berrik dizkiñau, baño badakiñ, pausok ematen dienen urratsak nahi ta bestela jai. Eta asko ez danen aski, gaizki. Ta ze nahi den esatea, nik sortu nahi diñat.

Ekaitz Goikoetxea

Aupa Ekaitz!

360º… beti gustau izan zaiak zirkunferentzik (bakik matematikarion burun borobilek zirkunferentzi itxurea hartze´ik) trazatzea, ziurrenea behiñe ondo ateatzen ez zaizkialako, ta ikaslek parre itten dielako. Gustatze zaizkiak algara une hoik, eskue arbelea eaman, tiza-hautsei astiñaldi bat eman ta algarak baretzeako beti lortzen baitiat zirkunferentzi zirkunferentzigo bat ittea. Saiatzea dek kontue. Ta bakik; pierreberbi. Zenbat ta zirkunferentzi zirkunferentzigoa in, zikulun azalerea ordunda haundigoa izango´ek, ta zirkulun azalerea haundigoa badek, bakik... hi ta ni kaitzen gean tokin hue re sartuko´ek.

Sartzeko sortu in behar dala alegie… o … e´neok oso ziur, sortzeko sartu in beharko´ek akaso… baiño igual tziok, guk alkarrekin baiño leno ikasiko die ta ak eta ok hitz beren alkarbizitzen. Sortu ta sartu ta bildu. Bai, herri hontan aurreapausok ematen ta etorkizune sortzen jarraittu (hasi, badek garaie!) behar badiau, ez zeok zirkulun barrua sartu ta bildu ta sortu beste erremedioik. Dan-dan- danok; zirkuluk ez dik eta ezker ta eskuin, gain ta azpiz ulertzen. Zirkunferentzik e hasi ta bukau beti ez diela toki beren itten sinisten hasi beharko diau noizbait!

Mundue re norbean zilborren hasi ta bukatze ez dan bezela. Japonia, Garoña, nuklearrak, eolikok… Beldur nauk Garoñan itxierea gure gertuko arrisku-zirkulun barrun sartzen dalako soilik eskatzen dala. Ez al zaik miserablea iruitzen? Igual tziuk Japonik o Frantzik su hartzen badie re. O igual tzaigula erakusten die behiñipiñ gure euneroko eikerek, gobernu, enpresa erraldoi ta interes danan gaiñetio gu geu baikaittuk nuklearrai tira itten diounak. Eak baditek ean ardurea, ta ez gutxi gaiñea, baiño, norbean ohitturak aldatzen hasten ez gean bittarten, gaiñeako eztabaida danak antzuk ta indarrik pekok ittuk. Ta nik ez diat esan nahi XX.mende hasierako zaldi-gurdita bueltau behar geanik; zurie ez dana ez dek beltza, ta beltza ez dana ez dek zurie. Egoera bakoitzek bee erdigunea dik ta ez badik sortu in beharko diau. Sortu ta bildu, herrie ta mundue zaku beren.

Bitarten, sormen on!

Irati Goikoetxea