ITAKA (Patxi Ezkiaga_2012-6-23)

Batzuetan bizitza horrelakoa da. Eta kitto. Batzuetan bideak galtzen ditugu eta batzuetan bidean galtzen ditugu geure buruak eta geure poemak. Eta bideak bihurtzen dira poema eta bideak bihurtzen dira buru. Eta ahaztu egiten dugu, poemak horretarako dira, bidean aurrera egin behar dugula ahazteko.

Batzuetan bizitza horrelakoa da. Eta kitto. Batzuetan ostiralak poema gosez esnatzen zaizkigu eta batzuetan poemak lotarako aitzakia baino ez direla konturatzen gara. Gero iristen dira larunbat goizak eta begizuloak. Gero iristen dira poema hautsez goxatutako arroz esneak. Eta beti eta dena gero iristen denean, orduan gogoratzen gara esnetara erori ez zitzaizkigun arroz aleez. 

Batzuetan bizitza horrelako da. Eta kitto. Batzuetan isiltasunetik oso urruti bizi gara. baina, ez dugu ezer entzuten. Eta poema bat horrelakoa da. Trapezio itxurako isiltasunaren parekoa. Bi oinarri paraleloren ebaketa konstantea. Eta batzuetan poema bat horrelakoa da; bizitza halakoa denean, batez ere. Poema baten isiltasun urrutikoa.

 

Patxi Ezkiaga Lasa -> Legorretatik Donostiara luzatutako zubiak Ingalaterrara, Arantzazura, Belaguara, eta poesiak ateak zbaltzen dituen txokoetara iristen dira. Legorretatik Donostiara luzatutako zubiak urak daramatza eta urak dakartza poema xaltoz beteetan. Legorretatik Donostiara luzatutako zubiak pausoak sentipen eta sentipenak pauso bihurtzen ditu. Eta eskua lotzen dizu eta begirada eta bihotza... eta ederra da, lotu ahala askatu egiten zaituelako Legorretatik Donostiara luzatzen den zubiak. Patxi Ezkiagarenak. 

Zirrara baten soinuak Patxi du izena. Begirada baten indarrak Ezkiaga du izena. Samurtasunak Lasa du izena. 

Aho-soinua Gredosen, aho-soinua Ingalaterran, aho-soinua Erriberan... aho-soinua izotz ondoan eguzki forman. Solasaldi zirraragarria izan zen larunbatekoa, begiradaz betea, samurtasunak hozkatua. Mila esker, Patxi!

Egin koxk, eta gozatu!