HAN GOITIK...

Aztertu, aztertu ongi argazkia:

Eskuinaldeko kuadrilatxoa (Bidatz, Nerea Lasa, Itziar, Dani eta Nerea Oloron) "behera" begira dago. Auskalo zer duten begien bistan! Baten batek pentsa dezake Porrotx topatu dutela Aizkorrira bidean. Ezkerreko aldean hiru panpoxa eserita. Irati harri ederren baten bila (irakasleren bati ikasturte hasieran oparitzeko edo...) eta Rakel eta Ainhoa irribarre gaixto bihurri banarekin elkarri kontu kontari (ze ote dute hizpide!). Pello argazki makinari begira, ateratako argazkian denok itsusi samar gaudela eta kezkatuta! (Lasai motel, arazoa ez da eta argazkilariarena izaten!). Pelloren ondoan Andrea... jeje Andrea... ez dakit Joxe, Pablo edo Ekaitzi begira dagoen, nork egin ahalko lukeen bere irribarre polit hori! Joxe, Pablo eta Ekaitz... horiek nire hiru zaldunak... argazki makinari (hau da, niri) begira dauden bakarrak ;-)

Egindako bideaz harro, kostata baina bagoaz aurrera, poliki-poliki, tarteka bonboiak ahoratuz, bagoaz aurrera nahigabe gora goazela ohartu gabe.



Merezi izan du e, Dani? Eeeeeeee, Daniiiiii? Eeeeeeeeeeeeee, Daniiiiiiiiiiiiiiii? BAI! Ez dakit barruak zer esan dion baina, lortu dut mingainari tira egitea. Uste dut baietz, ulertu duela zergatik gustatzen zaigun horrenbeste mendira joatea, igo eta gero igotakoa jaitsi eta jaitsitakoak neke bihurtzen zaizkigun arren oin, belaun eta izterretan.

Izebaren txorixoa, txokolatea eta fruitu lehorrak eman eta hartu eta banatu eta partekatu bitartean osatu dugu bertsoa, osatu eta kantatu, kantatu eta... postontziratu, han goian, Aizkorriko (1528 m) gainean:

Zizur aldetik Aizkorriraino
bideak bildu gaitu gu,
irakasle ta gurasoekin
ikasleak buruz buru,
maldarik malda gure pausoak
amets bat zeharkatu du,
umore ona, solasaldi ta
hartu emanak helburu,
ikasturteak modu honetan
korapilatzen ditugu.

Bitxia da; zenbat eta gehiago ibili, zenbat eta aldapa gehiago igo, ahuntzarena zenbat eta gehiago egin irribarreak orduan eta zabalagoak dira. Gero eta amona mantangorri (Zizurren marigorringo?) gehiago hurbiltzen zaizkigu. Ez da seinale txarra! Aketegiraino (1549 m) iritsi gara!

Eta zer dira bi hirugarrenik gabe? Behin zerua ukitzen hasita muxukatzea onena... hain dago urdin eta hain eder eta hain gaude gustura eta mendiak nola "engantxatzen" duen"! E, Dani? Eeee, Daniiii? Eeeeeeeeee, Daniiiiiiiiiiii? BAI! Bat, bi, hiru (tontor), ... berrehun eta bi, berrehun eta hiru (amona mantangorri), ... mila bostehun eta hogeita zortzi, mila bostehun eta berrogeita bederatzi eta mila bostehun eta berrogeita hamaika (metro). Aizkorri, Aketegi eta Aitxuri:




Ipurdiko batzuk (zer da mendia ipurdikorik gabe?) hartu eta Urbiara. Sabel festa hori... norena izan da? Tokitan gelditu dira goizean goiz jandako bonboiak! Bazkaldu, behia lagun egin (Osasunako kamiseta hori...) bideo batzuk ikusi (Urbian eta telebistarik gabe! XXI.mendea!), barre egin, barre egin eta barre egin! Hamabi segundo, zortzi segundo, bost segundo, bi segundo, aupa Itziar... denok atera behar dugu eta argazkian! Pello, Dani, Ainhoa, Nerea O. (ooooooo), Rakel, Ekaitz, Andrea, Joxe, Pablo, Bidatz, Itziar, Irati, Irati eta Nerea L. (lalala lalala).




Zoragarria izan da. Bai, gaur giharretako minez izango zarete, eta zer? Zoragarria izan da.

Han goitik... begiradei egin diegu bultza, han goian... begiradak kateatu zaizkigu.

Hurrena? Txindoki, San Donato, Adi... badakit elkarrekin egun zoragarri gehiago igaroko ditugula... guraso, aiton-amon, irakasle, ikasle... berdinetik berdinera... hartu, eman, banatu, partekatu...