AITAREN BEGIAK

Aitak galdetu zion semeari:

- Nora begira zaude?

- Ez dakit. Non jarri dizkidazu begiak?

Ni B + (Baikorra eta positiboa)

Astelehen gauean negarrez oheratu nintzen, triste, eta une batez malko gorriak isurtzen nituela egin nuen amets lo hartu aurretik. Hiru aldiz odola eman eta bost urtez odola eman gabe egon ondoren, berriro ematen hasteko garaia zela erabaki nuen.

Ilusio handiz hurbildu ginen odol-emaileen zentrora aita, Ekaitz eta hirurok. Astelehenekoa ez zen amaren txanda. Ilusio handiz hurbildu nintzen, batez ere Ekaitzengatik, halakorik egiten zuen lehenengo aldia zelako. Errenteriako Olatz, unibertsitateko ikaskidea, etortzen zitzaidan behin eta berriro burura, eta berarekin lehenengo aldiz odola ematera joan nintzen aldia.

Tentsioa ongi, burdin-maila zer esanik ez, eta medikuaren galdeketa ezezkoz beteta, bai, odola emateko prest nengoen.

Hotzarekin uzkurtu egiten omen dira zainak. Oso-oso zain finak dituzu, erizainak; eta nik irribarre. Oso-oso-oso finak, orratza bera baino finagoak, erizainak. Eta nik irribarre zabalagoa. Irribarreak ezkutatzen omen ditu urduritasuna, beldurra, mina eta tristura. Ezkutatu nahi direnean, noski! Bestela, negar egitea onena. Saiatu, saiatu zen erizaina, bi hoditxo odol ere atera zizkidan, baina, zaina bera ere beldurtu egin zen, nonbait, orratzaren dimentsioekin eta puskatu azkenean. Hurrengoan izango da erizainak, beharbada bero egiten duen egunen batean. Eta nik irribarre. Zer moduz zaude? galdetu zidan erizainak, zorabiatuta? Eta nik ezetz, triste nengoela; ezin izan nion ezkutatu triste nengoela. Aitak eta Ekaitzek nahi bezain azkar bete zituzten euren poltsak; hainbestean!

Zauri txikiak eraginda aterako zitzaidan ubeldua zaintze aldera erizainak ukendu bat eman bitartean, nire hariei lotuta egon zen odol-poltsa hutsa olerki hitzez betetzea izango zela onena otu zitzaidan.

Odolbideek hiru orratz dituzte;

nahiarena,

ezinarena, eta

nahi eta ezinarena.

Niri mingarrienak egin dit

zizt

baina, ez zait odolik atera.

Zer moduz zaude? erizainak berriro; eta nik, ongi. Oraingoan bera izan zen irribarre egin zidana. Odol-zainak hustu ez banituen ere, barrua behintzat hustu nuen, eta ikasi, olerkiak ez direla puskatzen. Asmoak ere ez.

ERDIPOZEZ

Batzuk erdiminez ibiltzen dira, erdipozez nabil ni. Hogeita seikiak izan ditut!!! Astelehen gauean haurdun nengoela egin nuen amets! Arantxa Iturberen Ai ama! guztiak etorri zitzaizkidan gogora eta sustoarekin ia erori nintzen ohetik!

Oraingoan, ordea, ametsari lotu nion arrazoia. Astelehen goizean bertan DBH 1ean tutoritzan izango ditudan hogeita sei ikasleen argazkiak itsasten ibili nintzen. Banan-banan aritu nintzen euren aurpegiei begira. Astelehenean argazkietan ezagutu nituen, eta atzo egin genituen harrera-aurkezpenak. Noizbait erditu behar nituen eta gauean egitea tokatu!


Hogeita seikiak. Ez pentsa, atzo beraien begi jolasti, saltariei begira egon nintzen eta elkarren antza dugula somatu nuen. Ikasturte berriaren aurrean ikasteko gogo, ilusio, jakinmin bera dugu, bai haiek eta bai nik. Aurkezpenaren hasierarako olerki bat idatzi nien. Gustatu zitzaiela uste dut:

BOSTEKOA ETORKIZUNARI

Etorkizuna esku zabal bat da,
zure pausoen bide,
zure ametsen marrazki;
etorkizuna beldurra da, zalantza, zoriona, ilusioa.
Etorkizuna ere ikasi egiten da, landu, hezi, bizi.
Etorkizuna bizi egin behar da.
Etorkizunak lagun bat behar du, esku bat.
Emaiozu bostekoa zure etorkizunari!


Oraintxe eskutik helduta ditut eta lanik zailena hastera doa. Pittinka-pittinka eskurik gabe bidea egiten ikasi beharko dute; halere, ikasi bitartean (eta baita gero ere) aldamenean izango naute.

IRRIZ ETA MALKOZ

Atzo lagun batek galdetu zidan ea zergatik egiten dugun negar.

Negar egiten saiatu eta barrezka aritu nintzen azkenean.

Barre egiteko beharra sentitzen dugulako; horregatik egiten dugu negar.

ORRATZ TXIKIAK

Orratz txikiz betetako aulki batean eseri eta ipurdia orratz txikiz beteta gelditu zaidala egin dut bart amets.

Inork lagunduko dit ametsari esanahiren bat lotzen?


Harrigarria da, eskola garaian sekula ez baitzidaten aulkian txintxetarik jarri.

IKASTURTE ON!!!

Hondar ale bat erori da itsasora.
Denboraren putzuan esku bat dago,
zalantzan nago heldu ez heldu.
Itotzen ere ikasi egin behar izaten omen da.