KONTROLA

- Lanera noa, Segurara, irratira.

- Nahi izanez gero, justifikante bat egingo dizut.

- Ez, ez dago beharrik. Iritsiko naizela uste dut.

- Ezpainak koskan jarrita, birikak bete eta egin putz, poliki, ahal duzun luzeen.

- 0.0 ematea espero dut.

- ...

- Gosalduta nator.

- Baina, izaten dira bostak aldera arte edaten egon, gero gosaldu eta goizeko bederatziak hogei gutxiagotan positibo ematen dutenak.

- Bai, baina, ni atzo gauean hamarretarako ohean nengoen.

-...

- Eta ez dut sekula alkohol tantarik edan.

Eta orduan irribarre egin dit. Uste dut sinetsi didala. Hori guztia makina txikiak azken emaitza eman duen bitartean. 0.0. Banekien. Baina, halere, arnasa hartu dut lasai. Eskerrik asko esan dit. Eta nik ere eskerrak eman dizkiot, beren lana ederki egiteagatik, egoera deseroso horretan eroso sentiarazteagatik. Errepidean doazenen segurtasuna bermatzen saiatzeagatik.

Bai, gaur goizean gertatu zait. Lehenengo aldia. Beste askotan ere parean egokitu izan zait , alkoholemi kontrola, larunbat goizetan Segura Irratira bidean, eta ni inuxente, hamar orduz lo eginda, pozik. Baina, aurrera egiten utzi izan didate, ez dakit, ziur aski aita aldamenean ikusi izan dutelako; edo auskalo! Alkohol arrastorik begietan antzeman izan ez didatelako agian! Auto gorria, gaztea... abiadura moteldu, irribarre txiki bat egin eta mutilak aurrera egiteko esan dit. Eta bat-batean... Sar dadila! Emakumeak ozen! Ez dakit zer ikusi didan! Emakumeon arteko kontuak!

Eta hortik aurreragokoak imajina ditzakezue: urduritasuna, karneta ezin topatu, datuak eman, igo furgonetara, putz egin, irribarre egin, elkarrizketa txiki bat... eta eskerrik asko. 0.0. Lehenenego aldia izan da. Eta hainbestean!

TTUTTURRE (1281 m) eta IRUMUGARRIETA (1431 m)

San Migel bidetik, Errazkingo txabolen atzetik dantzatu genizkion atze eta aurreak Ttutturre mendiari. Abenduan Betelutik begiz jo nuen ttonttorra: Ttutturre. Beti da zoragarria Aralarko barne-erraietan igerian aritzea. Bat ez, bi bertso idatzi genizkion Ttutturreri; biak merezi zituelako, lehenengoaren seriotasunari bigarrenaren pikardiarekin erantzun nahi geniolako, bi postontzi topatu genituelako...

Lekunberritik gora gogotsu

hurbildu naiz zuregana,

gozoa baita zure gainetik

zabaltzen den panorama,

Uztegi, Intze ta Azkarate

pasa ditut banan bana,

kontsonanteen bustiduretan

loratzen den harremana,

biak dituzu zoragarriak

izena eta izana.

Honainoko bidea

izan da xamurre,

zugan batzen baitie

zerue eta lurre;

hara! Araitz bailara

eder aurrez aurre,

itxura berezie

daukezu Ttutturre,

Beteluri usnaka

dagoen sudurre.

Handik aurrera Irumugarrietara joan ginen, eta bueltan Unako putzura eta Etxarri Laurraul herrira. Aralarren merezi du kanpoko soineko zabalaren barruan zer dagoen ezagutzea!

Argazki bilduma; egin koxk!

ITAKA (Pirinioetako irteera_2010-7-17)

Egin koxk

Mendiaren poesien errezitaldia, mendiaren algara hotsen oihartzuna, mendiaren hari solteen korapilo estua, mendiaren gosea sabeleko tximeleten dantzaldian.

Aterpetxeko zurrungen kantaldia, lo ustean lapurtutako elkarrizketa, bi esku eta hiru lagun, asteburu bat eta oroitzapenak mila. Larunbatean irratian egin genuen saioan kateatu zaizkigunak.

HIRU ERREGEEN MAHAIA (2444 m) eta PETRETXEMA (2366 m)

Gaua gozoa izan zen: nekeak pilatutako gozoa hanketan, beroak eragindako izerdi gozo gehiegizkoa, eta logelakideen zurrunkek... gozo jarri ninduten! Baina gozoa azken batean, bere goxotasun guztiarekin gozoa izan zen gaua Linzako aterpetxean. Mendiak hori ere ematen digulako, inguruaren poesiaz, askatasunaz, ilusioaz, lasaitasunaz, adiskidetasunaz gain, gaua partekatzen ikasteko aukera. Irteeraren bigarren eguneko bi helburuak: Hiru Erregeen Mahaia eta Petretxema. Hiru bat orduan ederki heldu genion Mahaiko bideari, azken urteetan pilatutako ilusioaren marrazkia irribarreak irudikatzen du.

Azken zatian elur pixka bat zapaltzeko aukera ere izan genuen. Azken metroak lau hankan egin, tontorrean aita besarkatu eta zoriontasuna zerien malko ttiki artean gauean esna pasatako orduetan pentsatutako bertsoa idatzi nuen tontorraren puntan.

Goimendizale hasiberrien

lehendabiziko ametsa,

ilusioak harkaitz artean

aurkitu ohi du babesa,

mahaian eseri ta berehala

a zer nolako sorpresa!

Argazki eder bat egitea

izan da nahiko erreza,

hiru errege ta erdian ni

odol gorriko printzesa.

Hortxe ez zen bukatu ordea, gure erronka; Petretxema genuen begiz joa. Atzera ordubete pasatxo egin eta lepoan eskuinera ordubeteko bidea egin eta tontorrean ginen. Arnas pixka bat lapurtu zidan azken aldapak, bizitza pusketa bat eman. Eta buruari bertso berri bat pentsatzeko indar pixka bat ezin hartu eta Edurnek (Linzan ezagutu genuen Arrasateko lagunak) egin zuen bertsoa denon izenean.

Gaurko honetan askotarako

eman digu guri egunak,

Errege Mahaia ta Petretxema

gaur zapaldu ditugunak,

urrats batzuek gogorrak eta

beste batzuek bigunak,

bidean gora izan ditugu

Arrasateko (Beasaingo) lagunak.

Egun zoragarria; espediziokideak ezin hobeak: Arrasateko lagun berriak (Marijo Ijurra, Edurne Balzategi eta Ana Azkarraga), Izalgo Anttonio Berasategi eta aita.

Argazki bilduma, egin koxk!

TXIPETA (2189 m)

Bi egun zukutzeko. Helburua mendian gora arnasa utziz, Pirinioak arnastea, Linzako aterpetxean lo egin eta hiru mendigain egitea. Aitarekin eta Anttonio lagunarekin. Aspaldian amestutako irteerari gogotsu heldu genion lehenengo egunean: Zurizatik Ozako basorako bidean Petrafitxako lepotik Txipetara igo ginen eta handik beste aldera Petrafitxa gaina eta Kinboa inguruak zapaldu genituen. Zazpi-zortzi ordu inguruko ibilaldi zoragarria, hurrengo egunean egin beharrekoen atari. Ezkerreko argazkian Alanos mendigain zorrotzak Petrafitxako lepotik ateratako argazkian; beste bietan Txipeta gainean gaude. Iaz hartutako ohiturarekin jarraituz Txipeta gainean utzi genuen aurtengo udako lehen mendi-bertsoa. Bertara hurbiltzen bazara... hauxe topatuko duzuna!

Bidean belazeak

bidean erreka,

inguru menditsuak

jan digu arreta,

bihotz-barna gainezka

begiak beteta,

altxor zoragarria

zeneukan gordeta,

eskura jartzearren

milesker Txipeta.

Argazki bilduma, egin koxk!

BI GURPIL

Ez zaigu ahazten. Behin ikasiz gero ez zaigu ahazten bizikletan nola ibili. Bitxia badirudi ere bi oinak pedal gaineetan jarri eta badirudi indarrak bakarrik egiten duela aurrera. Orekaren xarma, bahinola aitak, edo amak, zelaren atzeko aldetik heldu eta ume usaina nagusi zen arratsalde hartan oparitu zigun magia.

Bi gurpil. Izter tinkatuak. Besoen kurbadura. Lepo inguru mindua. Hauspoa lasai. Begirada betea. Aurrean aldapa. Atzera begiratu ezin.

Azken urteotan apenas ibili naizen bizikleta gainean. Azken bi egunotan Goierri inguruak bizikleta gainean bisitatu ditut. Gabiri, Atagoiti, Brinkola, Larraitz, Abaltzisketa, Orendain... Sufrimenduaren aurpegi gozoa, poliki bada ere, beti aurrera egitera bultzatzen zaituena. Aldapa behera haizearen izerdia, bihurguneen zirrara sabelean gora, tentsioa nekearen ispilu.

Bi gurpil. Eta gelditzen den arrastoa: ipurdiko mina. Baina, iltze batek beste bati tira egiten dionez, irrikaz nago hurrengo bizikleta buelta noiz egingo.