BI GURPIL

Ez zaigu ahazten. Behin ikasiz gero ez zaigu ahazten bizikletan nola ibili. Bitxia badirudi ere bi oinak pedal gaineetan jarri eta badirudi indarrak bakarrik egiten duela aurrera. Orekaren xarma, bahinola aitak, edo amak, zelaren atzeko aldetik heldu eta ume usaina nagusi zen arratsalde hartan oparitu zigun magia.

Bi gurpil. Izter tinkatuak. Besoen kurbadura. Lepo inguru mindua. Hauspoa lasai. Begirada betea. Aurrean aldapa. Atzera begiratu ezin.

Azken urteotan apenas ibili naizen bizikleta gainean. Azken bi egunotan Goierri inguruak bizikleta gainean bisitatu ditut. Gabiri, Atagoiti, Brinkola, Larraitz, Abaltzisketa, Orendain... Sufrimenduaren aurpegi gozoa, poliki bada ere, beti aurrera egitera bultzatzen zaituena. Aldapa behera haizearen izerdia, bihurguneen zirrara sabelean gora, tentsioa nekearen ispilu.

Bi gurpil. Eta gelditzen den arrastoa: ipurdiko mina. Baina, iltze batek beste bati tira egiten dionez, irrikaz nago hurrengo bizikleta buelta noiz egingo.