non zaude, Irati?

Lagun handi baten mezua jaso dut. "Non zaude Irati? Maitasunak bahituta akaso? Horrela bada, ongi,  bestelakoan...Agian izotzak izoztuta zaude...Baina, nola da posible zure jarraitzaileak noizbehinkako izpiriturako elikadura gabe utzi? Bromak aparte, espero dezagun dena ongi egotea eta atseden baino ez izatea. Goraintziak."

Non zaude, Irati? Eta nik, "hemen nago, hemen nago" erantzun diot, Tartalo ipuineko eraztunak oihukatzen zuen bezala, "hemen nago, hemen nago". Ez nuke nahi maitasunak bahitzea, ez nuke nahi izotzak izoztea; besterik da maitasunarekin emozionatzea, izotzetan berotzen jakitea. 

Ez naiz zuetaz ahaztu, ez naiz neure buruaz ahaztu, neure buruarekin egiten dudan hausnarketetako bat baita txoko hau, neure buruarekin izaten dudan hitzorduetako bat. Batzuetan, ordea, ihes egiten digu buruak (eta denborak). Eta konturatzerako ezdakitnora joaten zaigu hilabetea. Eskerrak, Julen, zu bezalako lagunak ditudan, burua lepo gainean itsasten didatenak, eskerrak Gorka bezalako ikasleak ditudan, institutuan egunero elkarren berri izan arren, blogean noiz idatzi behar dudan galdetzen didatenak. Itaka saio asko ditut zintzilikatzeko, zero-kontu asko ditu kontatzeko, emozio asko zuekin partekatzeko (Salamanka, Ken7, Nelson Mandela...)... gaur, ordea, opari hauxe dakarkizuet. Larunbatean irratian lehenengoz jarri genuen kantua, oraintxe behin eta berriz entzuten ari naizena eta zuei opari eman nahi dizuedana. Proiektu ederra, kuadrila, beste behin martxan jarri duzuena. 

Julen muxu handi bat. Zuri ere bai, Gorka.