"Elur gaineko arrasto birjina begirada beltzak irentsi du.
Badira hiru aste tontorrerako bidea izotzak irristan eraman duenetik, eta pausoak uholdeka-uholdeka bertan itotzen dira. Postontzia dago mendiaren tontorrean, eta liburu bat postontziaren barnean. Liburua da elur gaineko arrasto birjinen lekuko bakarra. Negua ez balitz, edonork pentsatuko luke elur gaineko arrasto birjinaren belztasuna inurri talde baten prozesio sigi-sagatia dela, baina, neguak parean harrapatu du elurra eta arrastoak ez dira inurrienak. Norbait dago atezuan, haran elurtuko oihartzun galduen bilduma egiten; norbaitenak dira uholdeak, norbaitenak dira itotzen ari diren pausoak. Norbaitena da postontziko liburua, baina, hain dago geldi ingurua... hain dago zuri... eta ni ezereza beltza zelakoan, heriotza bezalaxe."
- Mendiko postontzi batean, Migel Anjel, zer utziko zenuke?
Horrela hasi genuen abenduaren 24 urruti hartako (sentitzen dut atzerapena... baina... denborak urrutikoa bihurtzen ote da?) solasaldia...
Migel Anjel Mintegi -> Donostia Hiria Lehiaketa. Irun Hiria Lehiaketa. Hogei urte. Hamar liburu eder. Gazte literatura. Heldu literatura. Igande goizetan, goxo-goxo, herriko frontoi txikira hurbiltzen den idazlea. Larunbat goizetan halako musika ederrak aukeratzen dituena. Eta... irratira iritsita... irrati esatariari kulero salatzaileak oparitzen dizkiona. Zergatik? Auskalo!
- Zergatik Migel Anjelek Iratirentzako kulero salatzaileak?
Horrela egiten du aurrera solasaldiak...
Kuleroekin eta literaturarekin jolasean aritu nahi izanez gero... egin koxk, abenduaren 24an egin genuen saioari!
No hay comentarios:
Publicar un comentario