Lagun batek kontatu zidan behin. Gauean begiak itxi
eta iluntasunarekin topo egiteak beldurra ematen ziola eta armairuan sartu zela
begiak zabalik iluntasuna nolakoa zen ikusteko. Handia esan zidan, iluntasuna
oso handia da Irati, handia eta leuna. Ia-ia ez da begietan kabitzen eta irrist
egiten du. Armairuan lo egiten ikasi zuen lagunak; begiak zabalik egiten du
lo ordutik. Ikustekoak dira haren begizuloak. Armairu baten barnean begiak
zabalik lo egiten dutenen begizuloak ezberdinak dira. Begizuloen zuloa ikusi
egiten zaie armairu barruan lo egiten dutenei.
Atzo
armairuan sartu nintzen (ze demontre! Zer ginateke jakin-minik gabe!); eta egia
da, begiak itxita edo begiak zabalik ikusten dugun iluntasuna oso ezberdina da.
Ordularirik gabe sartu nintzen eta bost minutu zenbatu nituenean, atera egin
nintzen. Hogei minutu pasatu nituen armairuaren barruan. Denbora ere handia eta
leuna da, beraz, armairu barruetan. Denbora ere ez da eskuetan kabitzen eta
irrist egiten du.
Behin
armairutik atera eta burutapen hauei tiraka ari nintzela, armairu barruan
irrist egiten duen iluntasuna eta armairu barruan irrist egiten duen denbora
non pilatzen diren hasi nintzen ikertzen. Imajina dezakezue gertatu zitzaidana,
armairua hankaz gora jarri eta gau osoa pasa dut iluntasuna eta denbora zaku
eta poltsa zaharretan sartzen. Urtetan eta urtetan pilatutako arropa ateratzen
aritu naizela, alegia. Motz eta estu gelditutako galtzak, zilborrera ere
iristen ez zaizkidan kamisetak, halako egun batean tarrakataka ipurtaldea
zulatu nion gona, umetan mozorrotzeko erabilitako pailazo prakak eta txiki
gelditutako kuleroak (titiak ez bezala, nola hazten den ipurdia!) eta besamotz
bihurtutako jertseak eta gerrian behera sartzen ez zaizkidan soinekoak...
Orain
artean zergatik gorde ditudan… auskalo! Irristan eroritako iluntasuna eta
denbora majo pilatu dute behintzat! Iraganak ere biluzik ibiltzeko lotsa izaten
du, nonbait!
Gaur
gauean berriro sartuko naiz armairuan, iluntasuna desagertzeko zenbat iluntasun
hustu behar den jakin nahi dut. Orain, ordea, nahiko lan badut aurpegiera
txukuntzen, goizak begizuloekin harrapatu bainau, begietako zuloekin.
No hay comentarios:
Publicar un comentario