Emozionatzea ez da hunkitzearen pareko. EmOziOnatu aho harriduraz (eta sentimenduz) zabalduarekin egiten da. Hunkitu, ezpain estuak hunkitzen dira. Emozioak bihotza bete egiten du. Borobila da emozioa, bi besoen artean estutu daitezkeen gerri-sorbaldak bezain borobila. Emozionatu argazki makinaren aurrean eta atzean egin zaitezke. Emozioa Patxi Ezkiagak oparitutako liburu sorta artean kateatu daiteke edo Carlos Aurtenetxeren begirada zorrotzean. Felix Marañaren bizar zurituan ere kateatu daiteke emozioa. Emozioa argazkiko elementurik garrantzitsuena da, nabarmenen ikusten dena.
Patxi Ezkiaga, ni, Carlos Aurtenetxe eta emozioa. Argazkilaria: Felix Maraña |
Lehendik ezagutzen (sentitu, transmititu, ikasi) nuen Patxi Ezkiaga. Ostiralero bidaltzen dit olerki bat. Larunbatero goizeko hamarretan ostiraletan bidaltzen didan olerkia irakurtzen du Ekaitzek irratian. Momentu berezia izaten da. Emozionantea. Baina, pasa den ostiralean ezagutu (ukitu, muxuak eman, begiratu) nuen Patxi Ezkiaga lehenengo aldiz. Legorretako Patxi Ezkiaga Kultur Etxean. Felix Marañak eman dit horretarako aukera, Patxi Ezkiaga ezagutzeko (ukitu, muxuak eman, begiratu) aukera. Oteiza profetaren 14 hitz (Bermingham argitaletxea). Olerki liburu bikaina aurkeztu zuen ostiralean Patxik Legorreta jaioterrian. Eta Felixen aginduetara (bai, Felixek aginduak ematen ditu, Felixek emozionatzeko agintzen digu) liburuaren aurkezpenean hitz xume batzuk esateko aukera izan nuen. Gaueko ilunkaran egindako marrazkiez, autobusean irakurritako elkarrizketez, urrutiko hamalau intxaurrez, zerura begiratzeaz eta muxarren karraska hotsez, 1984az, Txomin Agirreren Garoaz ... aritu nintzen hizketan. Hutsaz eta beteaz. Emozionatuta.
Irteeran argazkia atera genuen. Bai, horixe! Hori ere Felixen agindupean. Felixek agindu edo ez, horrelako egunak ez genituzke sekula ahaztu behar. Memoria handiko gailua da emozioa. Emozioa elefante handi bat da.
No hay comentarios:
Publicar un comentario