PAUSO BAT baino ez

Pauso bat...
isiltasunaren garrasia herren doa
bide erorian gora.

Pauso bat...
zapirik gabeko begiradek
itsu egiten dute bidearen marrazkia.

Pauso bat...
duintasuna zulo artean bizi da;
zulo artean bideak ur-putzutan bizi dira.

Pauso bat...
memoria hegan doa.

Pauso bat baino ez.
Pauso bat ondoan egoten jakitea da, ez besterik.

Iruñeko Golem zinemetan izan nintzen atzo "A un paso" dokumentalaren aurkezpenean. Txabi Ruizek zuzendutako dokumentala Nafarroako Memoria Historikoari buruzkoa da. Dokumentalak ahotsa jarri nahi izan die aspaldian isiltasunaren oihartzun mutu bihurtuta zeuden sentimendu eta oroitzapenei. Biktimen zuzeneko ahotsa jasotzeaz gain, esparru ezberdinek (psikologia, hezkuntza, zinema, historia, musika, soziologia) gaiarekiko duten iritzia ere bildu nahi izan dute. Emaitza: bikaina.

Ordubete pasatxoan ikusi, entzun eta hausnartzeko tartea izan nuen. Gainezka zegoen zinema-aretoa. Atze-atzeko aulki batean esertzeko zortea izan nuen. Tarteka pantailari eta tarteka aurrean nituen buru txiki guztiei begiratzen nien. Zirraragarria. Batez besteko adina hirurogei urtetik gorakoa izango zen. Gazteak ere baziren inguruan. Eta buru txiki horien itzalean seme-alabak eta bilobak ikusi nituen. Eta buru txiki horien itzalean oroitzapenak berpiztu dituen gorpuen duintasuna ikusi nuen. Helena Tabernak "La buena nueva" pelikulan ongi adierazten zuen bezala... "Zertarako egiten duzu hau?" "Ez ditugu berpiztuko, baina, ahanzturak berriro erail ez ditzan, horregatik egiten dut. "